Proxecto de Investigación Escolar "TYTO"
Este curso iniciamos un novo proxecto de investigación escolar o que puxemos o nome de "TYTO".
A saber. Todos os anos, o alumnado de 1º de ESO fai unha práctica de laboratorio que consiste en analizar as egagrópilas dunha curuxa, cuxo nome científico e "Tyto alba". Atopar egagrópilas non é doado, a non ser que coñezas a alguén que chas poda proporcionar. No noso caso é moi fácil, porque temos unha curuxa que leva vivindo no noso centro dende hai xa moitos anos, tantos que xa non sabemos se è a mesma.
As curuxas non "mastican" o seu alimento, normalmente composto por pequenos roedores e similares, senon que adoitan a tragalos enteiros. Unha vez dixerida a presa, quedan unha serie de restos, como pelos e osos, que son indixeribles, e o animal desfaise deles facendo unha pequena pelota que bota pola boca e que recibe o nome de egagrópila.
Dentro das actividades do Club de Ciencia do CPI dos Dices en Rois, recollemos periódicamente as egagrópilas e analizámolas no laboratorio para investigar de que se alimenta a nosa curuxa.
En todo caso, non quixemos que a nosa investigación ficara ahí. Porque o certo era que nunca víramos a curuxa, e non tiñamos moio claro se era unha curuxa ou podía ser calquera outra ave nocturna.
Polo tanto decidimos ampliar a nosa investigación e tratar de averiguar quen vivía nos tellado s do noso instituto. Para elo puxemos unha cámara de fototrampeo nas proximidades do oco onde supoñiamos que vivía a nosa curuxa. Esta cámara é de visión nocturna; e dicir, por medio de radiacións infravermellas pode detectar o movemento de animais e así poder filmalos e facerlles fotografías, todo sen facer uso de ningún tipo de luz que poidera incomodar ou alterar o comportamento do animal. Polo tanto filma en completa escuridade.
O procedemento de fototrampeo deu comezo en Febreiro, e programamos a cámara para que entrara en actividade ás 20h da tarde e se desconectara as 9 horas da mañá do día seguinte. Durante ese periodo, se o animal entraba no seu refuxio, a cámara o detectaría e o filmaría...ou esa era a teoría.
Como todas as investigacións, ésta tamén comezou con tropezos. Ante a ausencia de rexistro nas primeiras dúas semanas as dúbidas nos asaltaron: funcionaba mal a cámara, a tarxeta non era a adecuada, ou o que máis temiamos, que a curuxa detectara a presencia da nosa cámara "invisible" e decidirá sair por outro buraco distinto que ten dispoñible polo outro lado do edificio.
Ó final descubrimos que era un problema relacionado co formateo da tarxeta.
Solucionado este problema, a cámara empezou a rexistrar a presencia da nosa curuxa varias veces ó longo da noite durante todos o sdías da semana,;incluso en Marzo descubrimos que a nosa curuxa tiña unha parella, e que adeais se levaban moi ben....
A pesar do coronavirus, fomos quen de continuar renovando a tarxeta e as pilas da cámara unha vez cada tres semanas, e a día de hoxe continuamos recollendo información valiosísima sobre a vida da nosa curuxa. A ver que nos depara o futuro.
Club de Ciencias, CPI dos Dices, Rois
Fotografia retocada dixitalmente por Luís Lapido
Este curso iniciamos un novo proxecto de investigación escolar o que puxemos o nome de "TYTO".
A saber. Todos os anos, o alumnado de 1º de ESO fai unha práctica de laboratorio que consiste en analizar as egagrópilas dunha curuxa, cuxo nome científico e "Tyto alba". Atopar egagrópilas non é doado, a non ser que coñezas a alguén que chas poda proporcionar. No noso caso é moi fácil, porque temos unha curuxa que leva vivindo no noso centro dende hai xa moitos anos, tantos que xa non sabemos se è a mesma.
As curuxas non "mastican" o seu alimento, normalmente composto por pequenos roedores e similares, senon que adoitan a tragalos enteiros. Unha vez dixerida a presa, quedan unha serie de restos, como pelos e osos, que son indixeribles, e o animal desfaise deles facendo unha pequena pelota que bota pola boca e que recibe o nome de egagrópila.
Dentro das actividades do Club de Ciencia do CPI dos Dices en Rois, recollemos periódicamente as egagrópilas e analizámolas no laboratorio para investigar de que se alimenta a nosa curuxa.
En todo caso, non quixemos que a nosa investigación ficara ahí. Porque o certo era que nunca víramos a curuxa, e non tiñamos moio claro se era unha curuxa ou podía ser calquera outra ave nocturna.
Polo tanto decidimos ampliar a nosa investigación e tratar de averiguar quen vivía nos tellado s do noso instituto. Para elo puxemos unha cámara de fototrampeo nas proximidades do oco onde supoñiamos que vivía a nosa curuxa. Esta cámara é de visión nocturna; e dicir, por medio de radiacións infravermellas pode detectar o movemento de animais e así poder filmalos e facerlles fotografías, todo sen facer uso de ningún tipo de luz que poidera incomodar ou alterar o comportamento do animal. Polo tanto filma en completa escuridade.
O procedemento de fototrampeo deu comezo en Febreiro, e programamos a cámara para que entrara en actividade ás 20h da tarde e se desconectara as 9 horas da mañá do día seguinte. Durante ese periodo, se o animal entraba no seu refuxio, a cámara o detectaría e o filmaría...ou esa era a teoría.
Como todas as investigacións, ésta tamén comezou con tropezos. Ante a ausencia de rexistro nas primeiras dúas semanas as dúbidas nos asaltaron: funcionaba mal a cámara, a tarxeta non era a adecuada, ou o que máis temiamos, que a curuxa detectara a presencia da nosa cámara "invisible" e decidirá sair por outro buraco distinto que ten dispoñible polo outro lado do edificio.
Ó final descubrimos que era un problema relacionado co formateo da tarxeta.
Solucionado este problema, a cámara empezou a rexistrar a presencia da nosa curuxa varias veces ó longo da noite durante todos o sdías da semana,;incluso en Marzo descubrimos que a nosa curuxa tiña unha parella, e que adeais se levaban moi ben....
A pesar do coronavirus, fomos quen de continuar renovando a tarxeta e as pilas da cámara unha vez cada tres semanas, e a día de hoxe continuamos recollendo información valiosísima sobre a vida da nosa curuxa. A ver que nos depara o futuro.
Club de Ciencias, CPI dos Dices, Rois
Fotografia retocada dixitalmente por Luís Lapido

Comentarios
Publicar un comentario